De rechtbank stelt dat de politiemol “het vertrouwen in en het aanzien van de politie zeer ernstig heeft geschonden. Hij frustreerde politiewerk, waardoor criminelen deels de dans ontsprongen.” De rechtbank rekent het M. zwaar aan dat hij geen spijt betuigde. Het OM is “tevreden” met het vonnis. De advocaat van de verdachte stelde “een aantal hoger beroep waardige elementen” te zien in het vonnis en stelde dit uit te gaan zoeken.

Politiemol had abonnement op strafzaken

Het OM sprak eerder het vermoeden uit dat M. waarschijnlijk meer dan 800.000 euro heeft verdiend door de verkoop van vertrouwelijk politie-informatie aan criminelen, maar dat kan niet worden bewezen. Het geld zou hij hebben verdiend met het lekken van informatie over strafrechtelijke onderzoeken naar criminelen. De inhoudelijke behandeling van de zaak ging gisteren alleen over het witwassen van dat geld. Eerder gaf M. al toe dat hij vertrouwelijke informatie uit de politiesystemen had gehaald, als hobby en niet om aan te verdienen. De Officier van Justitie (OvJ) voegde toentertijd aan de strafeis van 5 jaar toe dat “agenten onkreukbaar moeten zijn en dat M. jarenlang oneerlijk en onbetrouwbaar is geweest. Bij de politie is integriteit de norm.”

M. zou tegen betaling zogeheten abonnementen op strafzaken hebben afgesloten en kreeg via zijn e-mail berichten als er nieuwe informatie werd toegevoegd. Met het persoonlijke account van de politiemol werd vele malen ingelogd in het systeem BlueView. In dit programma van de politie staan lopende en afgeronde strafzaken, waaronder die van zijn vier medeverdachten. Het OM is dit op het spoor gekomen aan de hand van zoektermen die M. invoerde in het politiesysteem.

Volgens de rechtbank is onduidelijk waar 70.000 euro aan contante stortingen vandaan komen. Niet bewezen is dat dat van de verkoop van geheime informatie komt, maar M. kon ook niet geloofwaardig verklaren waar het wel vandaan kwam. Daarom is hij ook veroordeeld voor witwassen.

Integriteit en meldingen

Integriteit is een belangrijke zaak voor de politie. Het vertrouwen dat de burger heeft in de handhaving van de wet mag niet in het geding komen. De politie heeft daarom vier meldpunten om integriteitsschending te melden: de afdeling Veiligheid, Integriteit en Klachten (VIK) van de politie, het Landelijk Meldpunt Misstanden voor medewerkers, het Huis voor Klokkenluiders en het Meldpunt voor Misstanden bij Aanbestedingen van de politie.

Ondanks de vele meldpunten blijven integriteitsschendingen nog vaak onopgemerkt. Uit onderzoek is gebleken dat corrupte medewerkers zich vaak juist niet op de achtergrond houden, ondanks dat dit vaak gedacht wordt. Ze zijn juist erg aanwezig, communicatief, collegiaal en worden gezien als harde werkers. Hiermee weten zij vaak goed in de organisatie op te gaan, zonder dat zij verdacht worden van corruptie.

Het belang van screenings

Naast de meldpunten zijn daarom screenings erg belangrijk. Door in de gaten te houden welke dossiers agenten opvragen en waar zij zich mee bezig houden, kunnen misstanden aan het licht gebracht worden. Als deze screenings worden gedaan is het natuurlijk wel zaak dat er naar de resultaten gehandeld wordt, zo blijkt uit het voorbeeld van de agent uit Weert. De AIVD gaf namelijk een negatief advies af naar aanleiding van zijn screening, maar desondanks kon de man als aspirant agent aan de slag. Daarna stroomde hij door naar de opleiding voor rechercheur. Naar schatting zijn ruim zestig mensen bij de landelijke politiedienst op soortgelijke wijze zonder screening aan de slag gegaan. Een dure misser, zo blijkt nu wel.