Amsterdam, 26 april 2018 – Wederom aandacht omtrent matchfixing in de sportwereld. Na eerdere voorvallen bij onder andere voetbal en schaatsen is nu tennis aan de beurt. Deze week verscheen na ruim twee jaar onderzoek het rapport van het Independent Review Panel (IRP). Uit gesprekken die het IRP voerde met meer dan duizend mensen uit de professionele tenniswereld blijkt dat er veel problemen zijn, en dat actie noodzakelijk is om het imago van de sport te redden. Onderbetaling van de vele professionele spelers en de connectie tussen tennis en online gokken lijken de grootste boosdoeners.
Een probleem voor tennis als sport
Corruptie vinden we in alle uithoeken van de samenleving. Dat is de jammerlijke waarheid. Sommige gevallen van corruptie zijn echter opzienbarender dan andere. Matchfixing in de topsportwereld klinkt gek. Waarom zou je als topsporter je carrière op het spel zetten door expres te verliezen? Geld blijkt (wederom) het antwoord. Er zijn namelijk zoveel professionele tennissers, dat zij gemiddeld te weinig verdienen. Door matchfixing verdienen zij snel extra. En als je éénmaal hebt meegefixt, blijf je chantabel. Toch blijft het niet bij de gemiddelde professional. De BBC en BuzzFeed News berichtten in 2016 dat maar liefst 16 tennissers uit de top-50 verdacht werden van matchfixing. Na de berichtgeving werd het IRP opgezet om de beschuldigingen van matchfixing en corruptie uit te zoeken binnen de tenniswereld.
Aanbevelingen goedgekeurd
Gisteren spraken de verschillende tennisorganisaties die het IRP hebben opgezet hun goedkeuring uit over het rapport en de bevindingen van het IRP. De Association of Tennis Professionals (ATP), de Woman’s Tennis Association (WTA), de International Tennis Federation (ITF) en het Grand Slam Board werden in het rapport geprezen voor de stappen die zij hebben gezet om het integriteitsprobleem binnen tennis aan te pakken. Wel is de vraag of de Tennis Integrity Unit (TIU), die is opgezet om de integriteit van de sport te handhaven, wel onafhankelijk genoeg is, aangezien zij op dezelfde fysieke locatie zit als de ITF.
Waar data al niet goed voor is
Diezelfde ITF zou ook wel eens de oorzaak kunnen zijn van alle problemen. In 2012 werd een overeenkomst gesloten met Sportradar, een Zwitsers bedrijf dat sportdata verzamelt en analyseert. Sportradar is door de deal de exclusieve wereldwijde distributeur op het gebied van real-time scores van tenniswedstrijden. De deal werd gesloten om zo de verspreiding van valse informatie tegen te gaan. Echter dat de snelle distributie van data gokken juist faciliteert. Iets waar matchfixers handig op inspelen. Zij betalen de veelal slecht verdiende proftennissers vele duizenden euro’s om een set, game of match te verliezen. Vervolgens verdienen matchfixers dit geld gemakkelijk terug doordat zij weten op welke uitslag ze in moeten zetten.
De oplossing
Hoe nu verder? De ITF wil in 2019 de zogenaamde Transition Tour organiseren. Het doel is om de pool met professionele spelers te verkleinen en zo meer spelers een kans te bieden om hun brood te verdienen met het spel. Momenteel is het zo dat je ongeveer bij de top-100 van de wereld moet horen om van de tennissport rond te kunnen komen, en dat op een pool van ongeveer 14.000 professionals. Met de Transition Tour moet die pool naar 750 mannen en 750 vrouwen. Door de lat hoger te leggen moet de scheiding tussen professional en niet-professional duidelijk worden. Iets wat waarschijnlijk ook bij zal dragen aan het aantal spelers dat een coach kan betalen.
Moeite voor niets?
Ondanks dat de aanbevelingen die in het rapport van het IRP worden gedaan door alle betrokken organisaties zullen worden meegenomen, is er ook commentaar op het rapport. Het onderzoek duurde 27 maanden en kostte een kleine 20 miljoen Engelse pond (zo’n 16 miljoen euro). En eigenlijk, zeggen critici, wisten we al wat er nodig was om tennis weer een integer beeld te geven. Een wereldwijde standaard voor integriteit moet worden geïmplementeerd, niet vanuit de sport zelf, maar vanuit overheden.